Zo’n zinnetje uit een berijmde Psalm dat ons vaak voor in de mond ligt… We zeggen het als mensen weer eens tegenvallen of als iemand zijn hoop op een ander stelt. Helaas is dat niet wat de Psalmdichter wil zeggen. Hij zegt: voordat je het weet ‘ontbindt God hun geest’ en zijn zij er niet meer. Daarom ook in het volgende berijmde vers: ‘Zalig hij die in dit leven Jacobs Gód ter hulpe heeft. Hij die, door de nood gedreven zich tot Hém om troost begeeft’.
Maar toch, het zinnetje in de kop van dit stukje komt ook bij mij steeds in m’n gedachten. ‘Princen’ staat er in de Statenvertaling in de spelling van 1637. Daarmee wordt in die tijd ook (misschien wel venijnig) verwezen naar de machtsstrijd die zich in het Holland en Zeeland van die tijd afspeelde tussen de Oranje-stadhouder Frederik-Hendrik en de Staten-Generaal en diens instituties. De ‘Prince’ Frederik-Hendrik, ook wel de stedendwinger genoemd, slorpte veel geld en mensen op in zijn oorlogen. Een gerechtvaardigde oorlog, dat zeker, maar vertel dat maar eens aan je kinderen als ze van honger niet kunnen slapen.
In Roemenië is geen oorlog, maar er is wel een machtsstrijd aan de gang. Zó heftig dat het hoogste gerecht verkiezingen en kandidaatstellingen ongedaan maakte. De ‘Princen’ bleken op onoorbare wijze verkozen te zijn en gesteund te worden door machthebbers die andere belangen dienen dan het welzijn van de Roemeense bevolking.
Gelukkig zegevierde in de voorbije maanden het recht(ssysteem), maar vertel dat maar eens aan de kinderen en de gezinnen rond Bacau die als gevolg van deze machtsstrijd niet meer kunnen worden geholpen. En dat omdat de overheid niet bij machte is om afspraken na te komen, om geld over te maken.
Voor het totaal van de activiteiten is André voor 50 % afhankelijk van subsidies. Contracten daarover zijn gesloten, subsidies zijn toegekend, maar er is in 2025 nog geen lei ontvangen. Omdat je er elke maand toch weer op rekent, komt er een moment dat de nood acuut is. En dat moment is nu! De bankrekening in Bacau schiet tekort. Dat moment is nu! In maart was er € 5.000,– te weinig beschikbaar om de salarissen te kunnen betalen.
HCR heeft er voor kunnen zorgen dat in maart de salarissen van de medewerkers tóch betaald konden worden en voor april een toezegging gedaan. Eigenlijk zijn dat vervroegde betalingen, want ook HCR heeft geen boom om geld van te schudden. Er is reële hoop op uitbetaling door de overheden vanaf mei, maar toch…die overheden zijn en blijven de ‘Princen’ waar je overeenkomstig psalm 146 maar beter níet je hoop op kunt vestigen.
Op wie dan wel? Ja, op ‘Jacobs God’ die, zoals u allen weet mensenharten neigt, mensen bereid maakt om zich voor anderen in te zetten en die in Zijn Woord zegt ‘Doe wel aan alle mensen en vervul alzo de Wet van Christus’.
Mag ik u oproepen zich dat aan te trekken? Zonder uw hulp wordt minder nood gelenigd, gaan meer kinderen met honger naar bed en kunnen minder zieke kinderen geholpen worden.
Er is véél nood in de wereld. Want wereldwijd regeren Princen die meer op hebben met het eigen belang dan met het belang van ‘nooddruftigen’. En tóch zijn dát de mensen waarover het meestal gaat, de naasten die de machthebbers langs de kant van de weg laten liggen, murw geslagen door afkomst, opvoeding en structuren, halfdood door misbruik en kanker.
Asociatia Betania voert als herbergier het werk van HCR uit. En de Samaritaan zei: als je tekort komt, pas ik dat later bij!
De huidige situatie als context bij het artikel van onze voorzitter, Pleun Eikelboom:
Al meer dan dertig jaar zet onze Roemeense stichting, Asociatia Betania, zich met hart en ziel in voor kansarme kinderen, jongeren en families in Roemenië, in het bijzonder in de provincie en stad Bacau, het armste gebied binnen de Europese Unie. Ons werk, uitgevoerd vanuit een sterke christelijke overtuiging, wordt gesteund door een trouwe achterban van particulieren en bedrijven in nauwe samenwerking met de Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR).
Helaas bevindt onze organisatie zich momenteel in een moeilijke financiële positie. Het wegvallen van de subsidie, nu voor het derde jaar op rij door de gemeente Bacau, heeft ons een substantieel bedrag doen missen. Wij moeten tot eind 2025 een oplossing vinden voor een tekort van €100.000, een bedrag dat cruciaal is om onze lopende projecten voort te kunnen zetten.
De recente politieke onzekerheid en het uitblijven van de afgesproken steun vormen een extra uitdaging en een grote zorg. In 2023 werd subsidie niet toegekend vanwege politieke kwesties in de gemeenteraad. In 2024 was onze subsidieaanvraag wel goedgekeurd, maar deze is nooit uitbetaald, terwijl ons was beloofd dat het budget uit 2024 per 1 januari 2025 beschikbaar zou komen. Wij hebben voor 2025 precontracten getekend en declaraties ingediend, afspraken die niemand verwacht niet nagekomen te worden. Nu, voor het derde jaar op rij, houdt de gemeente Bacau zich niet aan haar toezeggingen, waardoor wij in een kritieke financiële positie verkeren. Het benodigde bedrag van €100.000 is als volgt uitgesplitst:
€35.000 – Voor de behandelingen van kinderen met autisme en andere gedragsstoornissen.
€25.000 – Voor onze opvang voor personen met verstandelijke beperkingen.
€25.000 – Voor de opvang van jongeren en slachtoffers van mensenhandel.
€15.000 – Voor de revalidatie van jongeren en kinderen.
Deze bedragen zijn essentieel voor het behoud van onze projecten, die directe en belangrijke ondersteuning bieden aan de meest kwetsbare groepen in de Roemeense samenleving.
Wij vragen u dringend om uw financiële steun, zodat wij deze cruciale projecten kunnen blijven uitvoeren. Uw bijdrage, groot of klein, helpt ons de continuïteit van onze hulpverlening te waarborgen en de levens van vele mensen in Bacau en daarbuiten te verbeteren. Wij blijven tegelijkertijd actief onderhandelen met de Roemeense overheden om structurele oplossingen te vinden, maar op korte termijn is onmiddellijke ondersteuning noodzakelijk. Voor meer informatie of om direct een donatie te doen, kunt u altijd contact met ons opnemen
Vest op prinsen geen betrouwen
Zo’n zinnetje uit een berijmde Psalm dat ons vaak voor in de mond ligt… We zeggen het als mensen weer eens tegenvallen of als iemand zijn hoop op een ander stelt. Helaas is dat niet wat de Psalmdichter wil zeggen. Hij zegt: voordat je het weet ‘ontbindt God hun geest’ en zijn zij er niet meer. Daarom ook in het volgende berijmde vers: ‘Zalig hij die in dit leven Jacobs Gód ter hulpe heeft. Hij die, door de nood gedreven zich tot Hém om troost begeeft’.
Maar toch, het zinnetje in de kop van dit stukje komt ook bij mij steeds in m’n gedachten. ‘Princen’ staat er in de Statenvertaling in de spelling van 1637. Daarmee wordt in die tijd ook (misschien wel venijnig) verwezen naar de machtsstrijd die zich in het Holland en Zeeland van die tijd afspeelde tussen de Oranje-stadhouder Frederik-Hendrik en de Staten-Generaal en diens instituties. De ‘Prince’ Frederik-Hendrik, ook wel de stedendwinger genoemd, slorpte veel geld en mensen op in zijn oorlogen. Een gerechtvaardigde oorlog, dat zeker, maar vertel dat maar eens aan je kinderen als ze van honger niet kunnen slapen.
In Roemenië is geen oorlog, maar er is wel een machtsstrijd aan de gang. Zó heftig dat het hoogste gerecht verkiezingen en kandidaatstellingen ongedaan maakte. De ‘Princen’ bleken op onoorbare wijze verkozen te zijn en gesteund te worden door machthebbers die andere belangen dienen dan het welzijn van de Roemeense bevolking.
Gelukkig zegevierde in de voorbije maanden het recht(ssysteem), maar vertel dat maar eens aan de kinderen en de gezinnen rond Bacau die als gevolg van deze machtsstrijd niet meer kunnen worden geholpen. En dat omdat de overheid niet bij machte is om afspraken na te komen, om geld over te maken.
Voor het totaal van de activiteiten is André voor 50 % afhankelijk van subsidies. Contracten daarover zijn gesloten, subsidies zijn toegekend, maar er is in 2025 nog geen lei ontvangen. Omdat je er elke maand toch weer op rekent, komt er een moment dat de nood acuut is. En dat moment is nu! De bankrekening in Bacau schiet tekort. Dat moment is nu! In maart was er € 5.000,– te weinig beschikbaar om de salarissen te kunnen betalen.
HCR heeft er voor kunnen zorgen dat in maart de salarissen van de medewerkers tóch betaald konden worden en voor april een toezegging gedaan. Eigenlijk zijn dat vervroegde betalingen, want ook HCR heeft geen boom om geld van te schudden.
Er is reële hoop op uitbetaling door de overheden vanaf mei, maar toch…die overheden zijn en blijven de ‘Princen’ waar je overeenkomstig psalm 146 maar beter níet je hoop op kunt vestigen.
Op wie dan wel? Ja, op ‘Jacobs God’ die, zoals u allen weet mensenharten neigt, mensen bereid maakt om zich voor anderen in te zetten en die in Zijn Woord zegt ‘Doe wel aan alle mensen en vervul alzo de Wet van Christus’.
Mag ik u oproepen zich dat aan te trekken? Zonder uw hulp wordt minder nood gelenigd, gaan meer kinderen met honger naar bed en kunnen minder zieke kinderen geholpen worden.
Er is véél nood in de wereld. Want wereldwijd regeren Princen die meer op hebben met het eigen belang dan met het belang van ‘nooddruftigen’. En tóch zijn dát de mensen waarover het meestal gaat, de naasten die de machthebbers langs de kant van de weg laten liggen, murw geslagen door afkomst, opvoeding en structuren, halfdood door misbruik en kanker.
Asociatia Betania voert als herbergier het werk van HCR uit. En de Samaritaan zei: als je tekort komt, pas ik dat later bij!
Helpt u ons bij te passen?
Doneren – Stichting HCR
De huidige situatie als context bij het artikel van onze voorzitter, Pleun Eikelboom:
Al meer dan dertig jaar zet onze Roemeense stichting, Asociatia Betania, zich met hart en ziel in voor kansarme kinderen, jongeren en families in Roemenië, in het bijzonder in de provincie en stad Bacau, het armste gebied binnen de Europese Unie. Ons werk, uitgevoerd vanuit een sterke christelijke overtuiging, wordt gesteund door een trouwe achterban van particulieren en bedrijven in nauwe samenwerking met de Stichting Hulpverlening door Christenen in Roemenië (HCR).
Helaas bevindt onze organisatie zich momenteel in een moeilijke financiële positie. Het wegvallen van de subsidie, nu voor het derde jaar op rij door de gemeente Bacau, heeft ons een substantieel bedrag doen missen. Wij moeten tot eind 2025 een oplossing vinden voor een tekort van €100.000, een bedrag dat cruciaal is om onze lopende projecten voort te kunnen zetten.
De recente politieke onzekerheid en het uitblijven van de afgesproken steun vormen een extra uitdaging en een grote zorg. In 2023 werd subsidie niet toegekend vanwege politieke kwesties in de gemeenteraad. In 2024 was onze subsidieaanvraag wel goedgekeurd, maar deze is nooit uitbetaald, terwijl ons was beloofd dat het budget uit 2024 per 1 januari 2025 beschikbaar zou komen. Wij hebben voor 2025 precontracten getekend en declaraties ingediend, afspraken die niemand verwacht niet nagekomen te worden. Nu, voor het derde jaar op rij, houdt de gemeente Bacau zich niet aan haar toezeggingen, waardoor wij in een kritieke financiële positie verkeren. Het benodigde bedrag van €100.000 is als volgt uitgesplitst:
Deze bedragen zijn essentieel voor het behoud van onze projecten, die directe en belangrijke ondersteuning bieden aan de meest kwetsbare groepen in de Roemeense samenleving.
Wij vragen u dringend om uw financiële steun, zodat wij deze cruciale projecten kunnen blijven uitvoeren. Uw bijdrage, groot of klein, helpt ons de continuïteit van onze hulpverlening te waarborgen en de levens van vele mensen in Bacau en daarbuiten te verbeteren. Wij blijven tegelijkertijd actief onderhandelen met de Roemeense overheden om structurele oplossingen te vinden, maar op korte termijn is onmiddellijke ondersteuning noodzakelijk. Voor meer informatie of om direct een donatie te doen, kunt u altijd contact met ons opnemen